Program Szkolny

Skuteczność metody dr K. Johansena IAS została potwierdzona wieloma badaniami, które opublikowano w specjalistycznych pismach.

Retrospektywny projekt badawczy w Mjölby

Cel badania: 

Zebranie razem opisanych wyników z Sensomotoric Centre w Mjölby (Sohlman, 2000) oraz opublikowanych badań podniosło następujące pytania:

1) Czy istnieje korelacja między całkowitym odchyleniem krzywych słyszenia i optymalnej krzywej słyszenia jednostki a ilością błędów rozróżniania w teście dychotycznym (Hughdal DLCV-108 NF) ?

2) Czy specyficzna stymulacja słuchowa może (przy indywidualnie sformatowanej muzyce) wpływać na lateralizację słuchową i wrażliwość słuchową, a przez to na różnicę między krzywą słyszenia a optymalną krzywą słyszenia? 

3) Czy po ograniczeniu odchylenia między rzeczywistą a optymalną krzywą słyszenia jednostki uzyskanym przez specyficzną stymulację słuchową następuje ograniczenie błędów rozróżniania w teście dychotycznym?

4) Czy istnieje korelacja między długością okresu stymulacji a ograniczeniem błędów?

Metody

Ośrodek Sensomotoryczny w Mjölby, Szwecja, od 1987 stosuje programy stymulacji odruchowej i wzrokowej, zaś od 1990 również określone programy stymulacji słuchowej (ADT)[1], którymi objętych było w sumie około 800 uczniów (Sohlman, 2000, str. 16).

Stymulacja słuchowa w tym i trzech innych opisanych programach opiera się na procedurach oceny składających się z badań słuchu (progi słuchowe, lateralizacja słuchowa i pewne formy obuusznego słyszenia (dichotic listening). Uczniowie są badani przed interwencją i po niej.

Na przestrzeni od 3 do 18 miesięcy uczniowie słuchają codziennie przez 10-15 minut specjalnie skomponowanej i nagranej na taśmy muzyki, gdzie głośność może być modyfikowana w paśmie 1/3 oktawy przy pomocy equalizera (obniżana lub podwyższana), aby zrekompensować różnice między zmierzonymi progami słuchowymi i optymalną krzywą słuchową sugerowaną przez Gulicka (1971) i przez Tomatisa (1991). U wszystkich uczniów praworęcznych i większości leworęcznych, najbardziej wzmacniane są dźwięki w prawym uchu.

(Muzyka została specjalnie przygotowana do tego celu przez duńskiego kompozytora Bent-Peder Holbech i obajmuje zakres częstotliwości 100 Hz do 16000 Hz).

Słuch uczniów jest kontrolowany w regularnych odstępach czasu, nowe taśmy są nagrywane i rozdawane w oparciu o wyniki oceny kontrolnej.

Próba: z folderu zawierającego 127 przypadków opracowanych w okresie od stycznia 1997 do kwietnia 2000 wybrano losowo 14 (m: 13; ż: 1). Mała próba została wybrana ze względu na oczekiwania dużego efektu oparte na badaniach pilotażowych. Wszyscy byli praworęczni, średni wiek wynosił 10 lat i 10 miesięcy (9;1-13:7). Jeden z uczniów odpadł przed zakończeniem programu stymulacyjnego. Wszyscy uczniowie mieli prawidłowy słuch według standardowych badań słuchu (badanie przesiewowe 20 dB). Wszyscy uczniowie zostali skierowani przez szkołę lub rodziców na podstawie badań nieprawidłowości językowych, opóźnień w czytaniu i/lub pisaniu. Średni okres stymulacji w opisywanym badaniu wynosił 29 tygodni (10 – 65). Uczniowie słuchali w domach pod nadzorem rodziców.

Grupa kontrolna : dopasowana wiekowo grupa kontrolna (N=24) średni wiek 10 lat 10 miesięcy (8;3-12;9) dobrze czytających (powyżej średniej w ocenie nauczycieli) została zbadana pod kątem obuusznego słyszenia (dichotic listening) (Hughdahl DLCV-108 NF)